De guul un de menschke

De güüle drinket kinn bläume waater, un doo woor em mool en guul, de kaam bii'n waater, boo'ne sugge woor. Wann hei nu drinken woll, dann fäulte hei, datt dat waater jümmer bläume woor. Zund woor dat dem guule te arg un hei ging wech. Noo'ner wiile kaam hei bii'nen menschken, deem vertallte hei't. Dee sägde, hei wöll midd'em gohn, öwwer wann sei okkes doo wöören! Doo upp aanferde de guul, hei söll sick upp'en setten, un dann wöllen sei balle doo siin. Osse de menschke de sugge daud'e macht hadde, woor de guul siin ungerdoon.
____________________
Aus "Volksüberlieferungen aus dem Fürstenthum Waldeck" von L. Curtze, 1860, Verlag von A. Speyer.
Nordwaldeckischer Dialekt (sächsisch). Herkunftsort: Korbach






StartseiteImpressumKontaktDatenschutzerklärung