Vun eener Häxe in Hundsdorf

Vun eener Häxe in Hundsdorf

In Hundsdorf salls in ahler Zäit au Häxen gegähn hon. En Mächen lachte emol ne' ahle Frogge öüs, als se mit ärem Stocke ewwer de Strosse gung. Die Frogge dóat, als wan se dos Mächen net seek. Im angeren Johre sull d’e Hochzäit dews Mächens säin. Am Abende verhär wull ehs noch wos im Dorfe hollen un móusste unger demm Fenster des kleenen Höüschens, in demm de ahle Frogge wóuhnte, vörbie. Äilig wull dos Mächen do här genn; ewwer de Ahle hatte ehs gesähn und riefs ins Höüs. Se gob em vier hebsche Äppel, wäil se sest niks hatte, und säite, ehs sill am angeren Morgen enn dovun ässen. Wos ver en Schrecken krechte ewwer dos Mächen, als ver demm Fesnter, wo’s de Äppel hengeleiht hatte, vier Dodenköppe äloagen. Ver Schräcken worr dos Mächen krank, und de Hochzäit kunnte net gefeiert wären.
____________________
(F. Baake). Text aus: "Schwarz-Rot-Gold, Waldeckisches Heimatsbuch" von Christian Fleischhauer, erschienen im Ernst Funkverlag 1907


(C) 2011 - Alle Rechte vorbehalten

Diese Seite drucken